6 Ιαν 2011

Δε Σβύνω Τα Τηλέφωνα ...

.

Κάθε Χρονιά,
Νέα χρονιά,
αυτή η μέρα δύσκολη,
έξη Γενάρη Φωτιστή,
... ξημέρωμα στο γκρίζο...

Είσαι το πρώτο πλάσμα που αναζητώ,
μα που,
δε θα μπορέσω να ευχηθώ,
αλλά, ... δε μας πειράζει.. έ;

Σε βλέπω, χαμογελαστά,
το βλέμμα σου με φτάνει,εκεί,
από τες γκρίζες τις σκιές,
που άφησες σαν ...γλίστρησες
στο .. "καπ' αλλού" ...

δεν σβύνω τα τηλέφωνα,
μ' αρέσει να τα βλέπω πρόχειρα,
διαθέσιμα εκεί όπου,
η επικοινωνία γράφεται,
με σκέψη μοναχά, ... κι' αγάπη.

Όση μου έδωσες εσύ και,
άλλη τόση που κουβάλησες μαζί, .. εκεί.

Η δύναμη της ύπαρξης,
η ωρίμανση της επιβίωσης,
που δεν την έχουμε, ακόμα, νοιώσει.

Γέφυρα χτίσαμε θαρρείς,
στ' Αχέροντα τα μέρη,

των Φώτων τούτη η γιορτή,
φωτίζει τα νερά του,
βλέπω σε να χαμογελάς,
απέναντι αγαπημένη μου ψυχή,
κι' εγώ,
κλεφτά του συζητώ,
να με αφήσει να σε δώ,
χάρη μου,
και ... άς μη με γυρίσει,
ή, που θα κολυμπήσω τα νερά του,
ή,
που θα μιλήσω στη καρδιά του...

Δε σβύνω τα τηλέφωνα,
πιότερο, ...δε ξεχνώ,
αγαπημένη,

... σ' αγαπώ.


α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-06/01/2011-20:33 μ.μ.)

.

2 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Τίποτα μην κάνεις, τα τηλέφωνα, ίδιες αναμνήσεις που μένουν και πρέπει να μένουν, να θυμίζουν...
αχ αυτή η αγάπη...

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Συγχώρεσέ με που την ζώ ακόμα και στην ... έλλειψή της ...

Αν είχα "εστιατόριο" Αγάπη, ... σίγυρα θα θυσαύριζα !!!!!!

Κι εσύ, .... η καλύτερη πελάτισσα !!

:-))