Ο Κόσμος ...

.

Ο Κόσμος μας, ... λέμε.

Τον τριγυρίζουμε σαν, ... μια πλατεία,
σαν ... αντικείμενο,

τριγύρω του περιφερόμαστε... ενίοτε...
μέσα του βυθιζόμαστε στην απραξία του ονείρου μας ...

"να ήταν όλα διαφορετικά,...
να'χε η ζωή ΜΟΝΟ όμορφα ξημερώματα,
να μου απέδιδαν αγάπη κι' ομορφιά,
ακόμα πιό πολλά λεφτά και,
η μαμά ... να ήταν νεώτερη !!! "...

Εκπληκτικά και, ...πληκτικά.

Ο Κόσμος.. είμαστε εμείς.

Εσύ, εγώ, ο πλαϊνός, η γειτονιάρα,
ο .. άγνωστος.

Πίστεψέ με λέω σου και,
σταυρό της μάνας μου κρατώ ...

δεν είναι αυτός ο Κόσμος που σχεδίασα,
που ... ζήτησα, που, ... πάλεψα ...

Αυτό που ΔΕΝ κατάλαβα είν' τούτο.
Δεν το φτειάχνω .. μόνος μου.

Μή μου γελάς ... ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό.

Εβάσισα το χτίσιμο στο πρόσωπο το δικό μου και,
τη βοήθεια τη ζήτησα .. στων άλλωνε τις ψήφους.

Άλλο το όνειρο το εδώ, κι άλλο της ψήφου, ... όμως.

Δεν στέκει πιά και η Λαιμητόμος ... να σταθώ κι εγώ...

Ισούται σήμερον η ψήφος με τη μείωση του μισθού ...
κι εγώ ...
μισθοραγώ μα, ... τι να πώ αφού,
με ψήφον προσυπέγραψα βλαστάρι μου ...

Λες κι έχασα μονάχα εγώ .. η πράσινη,
ο μπλέ? ο κίτρινος? ο κόκκινος,

... η βαλανιδιά? η μυρτιά?
τα γαλανά μας τα νερά κι' ο Ουρανός?

Συγγνώμη, το σχεδίασα καλά αλλά,
η ομάδα άλλαζε τακτικά και... δε μου βγήκε ...

Μάθε λοιπόν το κάτι και .. συνέχισε.

Ότι θε να συμβεί στο αύριο,
πολλοί μαζί πρέπει να το αποφασίσετε,
σε λίγους, μην τ' αφήσετε,
λίγους ΜΗΝ προσκυνήσετε.

Εαυτούς θε να ... πυροβολήσετε μονάχα.

Ο Κόσμος, θέλει συνοχή.
ποιότηας επιλογή και, πλέρια προσφορά μας.

Η Ποιότητα θέλει, .. επιλογή,
απαίτηση καθημερινή και,
πλέρια προσφορά μας.

Η Απαίτηση θέλει επιλογή,
πλέρια να βλέπει ... συνοχή και,
αγέρα στα πανιά μας ...

Τον Κόσμο που δεν σου έφερα,
ολόκληρο, ατόφιο,
στον παραδίδω μισιακό, με ειδικές ανάγκες ...

Αγάπησέ τον σαν μωρό,
άλλαξέ του τις πάννες και,
στρώσε όσα δεν έστρωσα,
σήμερα που τα ξέρεις,

με τα δικά μου δούλεψε,
τα λάθη που τα βλέπεις,
πρόσφερε στο ξημέρωμα,
όσα δεν βρήκε πίσω,

φίλεψε το βασίλεμα αγάπη μου,...
θα στα γυρίσει πίσω και,

μυριούχος θε να πορευτείς,
στο Κόσμο το δικό σου,
από τα λάθη, αν γευτείς,
αν κάμεις το καλό σου,

κι' εγώ,
κάπου μακρυά,
στην αγκαλιά του Κόσμου μου θα λέω...

να 'τος ο Κόσμος ο καλός,
να κι' η ομορφοπούλα,
φτιάξαν αυτό που γύρευα,
δε πρόκαμα,

στο σκίασμά μου επάνω,
'φουγκράζει η φωνή τους ... ψέλισμα,

Ο Κόσμος μου κι' ο Κόσμος τους,
να γίνουν ... η Ψυχή τους.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-18/08/2011/12:41π.μ.)

.